Kochani! To już ostatni blok tematyczny, nad którym popracujemy przed wakacjami. Życzę Wam udanych i bezpiecznych wakacji! Odpoczywajcie i do zobaczenia wkrótce!
TEMAT TYGODNIA: NADCHODZĄ WAKACJE
1. Zabawa przy piosence „W naszym przedszkolu”
https://www.youtube.com/watch?v=HzuQmEf9pbc
2. Rozmowa na temat obecnej pory roku – co ją charakteryzuje .

3. Wysłuchanie wiersza: „ Na wakacje ruszać czas”.

Za dni kilka –o tej porze
będę witać polskie morze.
Bo najbardziej mi się marzy
żeby bawić się na plaży.

A ja chciałbym dotknąć chmury
i dlatego jadę w góry.
Razem z mamą, razem z tatą
w górach lubię spędzać lato.

Ja na morze nie mam czasu.
Wolę jechać het- do lasu.
I tam z dziadkiem zbierać grzyby
albo w rzece łowić ryby.

Dla mnie to najlepsza pora
żeby wskoczyć do jeziora.
Nie chcę w upał chodzić w góry.
Wolę jechać na Mazury.

Morze, góry, las i rzeka;
Wszystko to już na nas czeka.
Bo zaczęło się już lato
Jedźmy mamo, jedźmy tato.

Rozmowa na temat wiersza, pokazujemy dzieciom ilustracji przedstawiających morze, góry, las, jezioro.
4. „Uwaga światło” zabawa ruchowa.
Dzieci reagują odpowiednio na kolory prezentowane przez rodzica. Czerwone światło – stój, zielone światło idź. Zmianę świateł oznajmia rodzic. Opowiadamy dziecku jak należy prawidłowo poruszać się po drodze.
5. Zabawa ruchowa przy piosence „Razem z latem ja”. Dzieci naśladują czynności wymienione w piosence.

I. Chodzi złote lato
w kapeluszu z kwiatów.
W rękach ma latawiec,
biega z nim po trawie.

Ref.:
Hopsa, hopsasa, razem z latem ja,
Hopsa, hopsasa, razem z latem ja.

II. Czasem dla ochłody
lato zjada lody.
Zjada je powoli,
gardło go nie boli.

Ref.:
Hopsa, hopsasa, razem z latem ja,
Hopsa, hopsasa, razem z latem ja.
6. Przypomnienie zasad bezpiecznych wakacji, poprzez odpowiedź
TAK lub NIE na zadane pytania:
• Czy należy posmarować skórę kremem z filtrem, przed wyjściem na słońce?
• Czy w lesie można palić ognisko?
• Czy biała flaga oznacza, że można się kąpać?
• Czy na plaży można zakopać śmieci?
• Czy w górach można spacerować w klapkach?
• Czy w każdym miejscu można skakać na główkę do wody?
• Czy w górach należy zawsze iść wyznaczonym szlakiem?
• Czy podczas jazdy na rowerze należy mieć kask?
• Czy w czasie burzy można stać pod drzewem?
• Czy jeśli się zgubimy, możemy prosić o pomoc nieznajomego pana?
• Czy dzieci powinny mieć rękawki i koła ratunkowe?

TEMAT TYGODNIA: NA MOIM PODWÓRKU
1. Słuchanie wiersza J. Koczanowskiej : „ Podwórko”. Rozmowa z dzieckiem na temat wiersza, rozwijanie mowy, wzbogacanie słownictwa.
Na naszym podwórku
Wspaniała zabawa.
Jest ławka, huśtawka
I zielona trawa.
Jest piasek, łopatka
I wiele foremek,
Są piłki, skakanki,
czerwony rowerek.
Tutaj się bawimy,
zapraszamy gości,
bo wspólna zabawa
to mnóstwo radości.
2. Dowolny taniec przy piosence : „ Rowerowa piosenka”.
https://www.youtube.com/watch?v=ud-8KeE2AKY
3. Rozmowa z dzieckiem: „Co może się przydarzyć, jak nie będziemy przestrzegać zasad bezpieczeństwa podczas zabaw”?
4. Zabawa z Kinezjologii Pedagogicznej „Rowerek” – w pozycji leżącej kreślenie naprzemienne ręką i nogą kół.
5. Budujemy babki z piasku- ćwiczenia w dodawaniu i odejmowaniu. Rozwijanie umiejętności liczenia do 10, dodawania i odejmowania.
6. Wykonanie pracy plastycznej pod tytułem : „ Moje podwórko”- technika dowolna. Rozwijanie sprawności manualnej.
7. Zabawa :” Rysujemy na plecach”- dziecko rysuje na plecach mamy, a mama musi odgadnąć co dziecko narysowało.

TEMAT TYGODNIA: „ TAKI SAM, A INNY”
Mam nadzieję, że dzięki tym zajęciom dzieci zrozumieją, że wyśmiewanie i obmawianie z powodu innego koloru skóry, bądź innej narodowości sprawia tej osobie bardzo dużą przykrość i nie należy tego robić. Nie należy nigdy upokarzać drugiego człowieka.

1. Rozmawiamy z dziećmi o inności zadając im pytania:
a) Jak myślicie, czy w Polsce mieszkają tylko Polacy?
b) Spróbujcie wymienić inne narodowości, które u nas zamieszkują.
c) Na jakie cechy wyglądu drugiego człowieka zwracamy uwagę?
d) Spróbujcie powiedzieć, czym się różnimy?
Omawiamy odpowiedzi razem z dziećmi, tłumaczymy, że inności nie należy
wyśmiewać, człowiek z wyglądu inny nie może być przez nas prześladowany. Nie
możemy się też od takiego człowieka odgrodzić „murem”. Takiego człowieka
powinniśmy tak samo szanować jak wszystkich z bliskiego nam otoczenia.

2. Prosimy dzieci, by narysowały swoją ulubioną maskotkę.

3. Czytamy opowiadanie pt. „Odmieńcy”
Dziewczynka miała długie czarne warkocze, czarne oczy i buzię jakby mocno
opaloną. W jej uszach błyszczały złote kolczyki. Przestępując z nogi na nogę,
niepewnie spoglądała na klasę. Pani wychowawczyni pogładziła ją po ramieniu.
– Myślę, Elu, że będzie ci z nami dobrze. Zosiu, Ela usiądzie obok ciebie, zaopiekuj
się nią, proszę.
Wszyscy przyglądali się nowej koleżance. Była cudzoziemką, to pewne. Jarek
uważał, że jest Greczynką, Paweł szeptem przekonywał go, że raczej Meksykanką,
A Zosia nie wytrzymała i spytała Elę:
– Skąd jesteś?
– Stąd – odpowiedziała Ela. – Tu się urodziłam. – Mówiła po polsku z wyraźnie
obcym akcentem.
Na szczęście zaraz była przerwa. Ela nie nie bardzo miała ochotę wyjść na
korytarz. Dziewczynki otoczyły ją ciekawe nowej koleżanki.
– Masz na imię Elżbieta, tak jak moja mama – zagadnęła serdecznie Zosia.
– Nie Elżbieta, Eleonora – szepnęła onieśmielona Ela.
– Eleonora?! A cóż to za dziwaczne imię! – roześmiała się Dorota. – W życiu nie
słyszałam, żeby ktoś miał na imię Eleonora!
– Słuchajcie, słuchajcie! – Do klasy wpadła zdyszana Marta z drugiej c. – Wiecie, kim
jest ta nowa? Widziałam jej matkę, jak wychodziła od dyrektora. To Cyganka!
Tego się nikt nie spodziewał. Dziewczynki, zaskoczone, spoglądały na Elę, a
w ich oczach nie było już życzliwości.
– Pewnie mieszkasz w wozie, przyznaj się – natarła na Elę Dorota. – Cyganie
przecież mieszkają w wozach, prawda? I mają w nich straszny bałagan – roześmiała
się kpiąco.
– Bo są brudni – dodała Ania, odsuwając się od Eli.
– Wszyscy Cyganie kradną – oświadczyła Julka tonem osoby, która wie wszystko.
– Nieprawda! – W oczach Eli błysnęły łzy. – Mój tata niczego nie ukradł! I mieszkamy
w domu nie w wozie!
– Akurat – wycedził Paweł. – że też do nas właśnie musiała trafić!
– Czego od niej chcecie? – wtrącił się Jarek. – Człowieka nie widzieliście?! Kto wam
tych głupot naopowiadał?
– Wszyscy tak mówią. – Julka nie dawała za wygraną. – Nie pasuje do nas. Nie jest
taka jak my.
– Nie jest. I co z tego? – Jarek był spokojny, choć oczy mu błyszczały. –
Zapomnieliście już, jak wyśmiewaliście się ze mnie! że nie jem mięsa – ani ja, ani
moi rodzice? Byłem dla was odmieńcem, nie?
– E, ty to co innego – odezwał się Paweł. – Byłeś dziwny z tymi swoimi kiełkami
pszenicy czy jakąś tam soją, ale jesteś przecież nasz…
-Teraz jestem wasz – pokiwał głową Jarek. – Ale co się docinków i kpin nasłuchałem,
to moje. Że jestem królik co ma sałatę zamiast mózgu i inne takie. A jej co powiecie?
– pokazał palcem na Elę. – Że jest brudna? Nie jest, przecież to widać. Że kradnie?
Wstydzilibyście się.
– Cyganie przecież bardzo pięknie tańczą i śpiewają – powiedziała niepewnie Iza. –
pokażesz nam?
– A twoja mama mówi na ciebie Ela? – upewniła się Zosia.
– Nie… W domu mówią na mnie Lilka – wyszeptała dziewczynka ze spuszczoną
głową.
– Lilka? Jak ładnie! – ucieszyła się Zosia. W życiu nie spotkałam żadnej Lilki. Ty
będziesz pierwsza – dodała, patrząc wymownie na Dorotę.

4. Dyskusja o tekście wspomagana pytaniami prowadzącego
a) Jak sądzicie jak zachowała się klasa, dobrze czy źle?
b) Czy słusznie krytykowali dziewczynkę?
c) Czy zachowanie klasy wam się podoba?
d) Kto pomógł dziewczynce?
e) Jak sądzicie, czy Lilka będzie szczęśliwa w tej klasie?
f) Kto okazał się tytułowym Odmieńcem?
5. Słuchanie wiersza G. Podgórski „Tomek i Romek”

Razem się uczą, razem rozrabiają,
czytają wierszyki i w piłkę grają.
Tomek i Romek – to dwaj przyjaciele,
od których nauczyć się można wiele.

Tomek jest duży, a Romek jest mały,
ten nosi kalosze, tamten – sandały.
Tomek jest chudy, zaś Romek grubiutki,
a morał wynika z tego dość krótki:

w przyjaźni nie liczy się wzrost, czy waga,
lecz to, że jeden drugiemu pomaga.

6. Dzieci próbują opisać wygląd Tomka i Romka