W związku z zaistniałą sytuacją w naszej szkole zamieszczam dla moich przedszkolaczków zadania na dziś. Jeśli pojawi się jakiś problem zapraszam do kontaktu. Pozdrawiam!

1. Karty pracy( różowa książeczka) str. 56
2. Zabawa : ” Pokaż i nazwij emocje”. Dziecko stara się zaprezentować daną emocję: złość, strach, radość, smutek.
3. Wypowiedź swobodna na temat: ” Jak możemy kogoś pocieszyć?”
4. Przygotowanie do czytania, pisania i liczenia( biała książeczka) str.4 (4 i 5- latki).
5. Litery i liczby( biała książeczka), str. 3 -( 6- latki).
6. Karty pracy (różowa książeczka), str. 57.

Dwa razy w tygodniu moje przedszkolaczki biorą udział w zajęciach muzycznych prowadzonych przez naszą Panią Dyrektor Agatę Nykiel. Rytmika to zajęcia, podczas których przeprowadzane jest wiele ćwiczeń muzyczno- ruchowych. Mają one na celu nie tylko muzyczny rozwój dziecka. Nauczyciel wybiera motyw przewodni, wokół którego buduje całą dynamikę lekcji. Wśród ćwiczeń znajdują się te wspierające rozwój fizyczny, intelektualny, emocjonalny oraz oczywiście te, które wspomagają rozwój słuchu i muzykalności dziecka. To niezwykle ważne. Rytmika jest metodą wychowania muzycznego, która zakłada ogólny rozwój dziecka, a drogą do osiągnięcia celu ma być muzyka. Większość rodziców nie do końca zdaje sobie sprawy z tego ile korzyści dzieci mogą wynieść z takich zajęć. 

Poniżej znajduję się link do piosenki, której się ostatnio uczyliśmy. Możecie Państwo pośpiewać razem z dziećmi.

Temat tygodnia: „Wiosna na łące”

1. Zabawa ruchowo – taneczna do piosenki „Słoneczko uśmiechnij się”

https://www.youtube.com/watch?v=XR_aTcsfi7Y

2. Wprowadzenie do tematu zajęć – zagadka:

„Zielony dywan, a na nim kwiatów tyle’

Piją z nich nektar pszczoły, osy i motyle” ( łąka ).

3. Wysłuchanie treści wiersza „Wiosna ” Grażyny Kobały .

Obudziła się wiosna tu i tam,
rozrzuciła kwiatki wszędzie nam.
Łąki kaczeńcami ozdobiła
a nad polami się zastanowiła.
Kiedy świat cały malowała
skowronka w polu ujrzała.
Piosenkę z nim zanuciła
i gniazdo w trawie uwiła.
W lesie zobaczyła kukułkę-
o ciepłych krajach porozmawiała.
Nawrzucała do kosza fiołków
i z powrotem na łąkę odleciała.
Tam spotkała bociana,
który klekotał już od rana:
-zbuduję na kominie gniazdo duże,
a potem odbędę długie podróże.

4. Rozmowa na temat wiersza.

• Co robiła wiosna na łące?
• Kogo ujrzała w polu, w lesie, na łące?
• Co zrobiła wiosna ze skowronkiem?
• O czym rozmawiała z kukułką i bocianem?

5. Zagadki- czytają kolejno rodzice
– Co to za wspaniały muzykant, skacze po łące i lubi cykać. / konik polny/

– Nie chodzą , lecz skaczą, nad stawem mieszkają . Gdy wieczór zapadnie to głośno kumkają . /żaby/

– O nocleg nie prosi, pełzając, wędrując po świecie, bo swój dom nosi na własnym grzbiecie. / ślimak/

– Czerwone nogi i białe piórka , przed nim do wody żaby dają nurka. /bocian/

– Ledwie błyśnie słońce złote , słychać brzęk wesoły. To dla dzieci robią miodek pracowite…/ pszczoły/

– Tu cytrynek, tam paź królowej, wszędzie piękne, kolorowe. Lekko unoszą się nad łąką, gdy tylko zaświeci słonko./motyle/

– Lata po łące w czerwonej kapotce ,a na tej kapotce kropka przy kropce./biedronka/

6. Praca plastyczna z rodzicem „ Wiosna na łące”.

7. Zabawa z wiosennym kwiatem– dzieci otrzymują po 1 sylwecie kwiatka i wykonują polecenia nauczyciela:

–          połóż kwiatek na dole na podłodze,

–          połóż kwiatek za sobą,

–          połóż kwiatka obok siebie,

–          podnieś kwiatek do góry,

–          połóż kwiatka przed sobą.

8. Zabawa prawda, czy fałsz?

• Teraz coraz cieplej się ubieramy. (fałsz)
• Kolor zielony to kolor wiosny? (prawda)
• Wiosną słońce mocniej grzeje. (prawda) 
• Wiosną jeździmy na sankach? (fałsz)
• Wiosną topi się śnieg? (prawda)
• Zimą kwitną kwiaty? (fałsz)
• Przebiśnieg i krokus to pierwsze wiosenne kwiaty (prawda)
• Latem lepimy bałwana? (fałsz)
• Wiosną przylatują ptaki z ciepłych krajów? ( prawda) BRAWO!!!                                                          9. Zabawa przy muzyce- „ Motyle”. Dzieci naśladują lot motyla. Przerwa w muzyce – przysiadają na kwiatku, po prawej, lewej stronie, przed, za kwiatkiem.

 https://www.youtube.com/watch?v=A3JEJqsP5P4

Temat tygodnia: Moja miejscowość, mój kraj

1. Prezentacja symboli narodowych – rozmowa z wykorzystaniem mapy Polski.

• Godło i flaga Polski – dzieci opisują wygląd.
• Mapa fizyczna Polski – dzieci z pomocą rodzica wskazują i nazywają morze, rzeki (Wisła i Odra), stolicę

kraju, region w którym mieszkają.

• Hymn narodowy – rozmowa z dziećmi na temat sytuacji, w jakich słuchamy hymnu –

„Mazurka Dąbrowskiego”, oraz zasad zachowania się w trakcie jego słuchania. Dzieci

słuchają/śpiewają fragment hymnu narodowego.

2. Wspólna nauka wiersza Ryszarda Przymusa „Polska”

Polska – to taka kraina,

która się w sercu zaczyna.

Potem jest w myślach – blisko,

w pięknej ziemi nad Wisłą.

Jej ścieżkami chodzimy,

budujemy, bronimy.

Polska – Ojczyzna…

Kraina, która się w sercu zaczyna.

3. Zapoznanie dzieci z mapą Polski

• wyjaśnienie pojęcia „mapa”
• odnalezienie i zaznaczenie na mapie miasta Rzeszów
• przypomnienie barw flagi narodowej i godła

4.  „Mapa Polski”- nauczyciel prosi, aby dzieci postarały się wskazać gdzie na mapie znajduje się morze, a gdzie góry, a także określiły w którym miejscu mieszkają (na górze , czy na dole mapy). Dzieci zapoznają się z mapą, starają się wskazać morze i góry, oraz miejsce w którym mieszkają.

5. „Moje góry”-malowanie gór farbami wg własnego pomysłu.

6. Słuchanie wiersza „Moja ojczyzna”- krótka rozmowa na temat wiersza.

• Co to jest moja ojczyzna?
• Jaka jest nasza ojczyzna?
• Jak się nazywa miejscowość, w której mieszkasz?
• Wyjaśnienie nieznanych dzieciom pojęć.

Kto mi powiada, że moja ojczyzna:
Pola, zieloność, okopy,
Chaty i kwiaty, i sioła – niech wyzna,
Że – to jej stopy.

Dziecka – nikt z ramion matki nie odbiera;
Pacholę – do kolan jej sięga;
Syn – piersi dorósł i ramię podpiera:
To – praw mych księga.

Ojczyzna moja nie stąd stawa czołem;
Ja ciałem zza Eufratu,
A duchem sponad Chaosu się wziąłem:
Czynsz płacę światu.

Naród mię żaden nie zbawił ni stworzył;
Wieczność pamiętam przed wiekiem;
Klucz Dawidowy usta mi otworzył,
Rzym nazwał człekiem.

Ojczyzny mojej stopy okrwawione
Włosami otrzeć na piasku
Padam: lecz znam jej i twarz, i koronę
Słońca słońc blasku.

Dziadowie moi nie znali też innej;
Ja nóg jej ręką tykałem;
Sandału rzemień nieraz na nich gminny
Ucałowałem.

Niechże nie uczą mię, gdzie ma ojczyzna,
Bo pola, sioła, okopy
I krew, i ciało, i ta jego blizna
To ślad – lub – stopy.