Temat tygodnia: Moja miejscowość, mój kraj

1. Prezentacja symboli narodowych – rozmowa z wykorzystaniem mapy Polski.

• Godło i flaga Polski – dzieci opisują wygląd.
• Mapa fizyczna Polski – dzieci z pomocą rodzica wskazują i nazywają morze, rzeki (Wisła i Odra), stolicę

kraju, region w którym mieszkają.

• Hymn narodowy – rozmowa z dziećmi na temat sytuacji, w jakich słuchamy hymnu –

„Mazurka Dąbrowskiego”, oraz zasad zachowania się w trakcie jego słuchania. Dzieci

słuchają/śpiewają fragment hymnu narodowego.

2. Wspólna nauka wiersza Ryszarda Przymusa „Polska”

Polska – to taka kraina,

która się w sercu zaczyna.

Potem jest w myślach – blisko,

w pięknej ziemi nad Wisłą.

Jej ścieżkami chodzimy,

budujemy, bronimy.

Polska – Ojczyzna…

Kraina, która się w sercu zaczyna.

3. Zapoznanie dzieci z mapą Polski

• wyjaśnienie pojęcia „mapa”
• odnalezienie i zaznaczenie na mapie miasta Rzeszów
• przypomnienie barw flagi narodowej i godła

4.  „Mapa Polski”- nauczyciel prosi, aby dzieci postarały się wskazać gdzie na mapie znajduje się morze, a gdzie góry, a także określiły w którym miejscu mieszkają (na górze , czy na dole mapy). Dzieci zapoznają się z mapą, starają się wskazać morze i góry, oraz miejsce w którym mieszkają.

5. „Moje góry”-malowanie gór farbami wg własnego pomysłu.

6. Słuchanie wiersza „Moja ojczyzna”- krótka rozmowa na temat wiersza.

• Co to jest moja ojczyzna?
• Jaka jest nasza ojczyzna?
• Jak się nazywa miejscowość, w której mieszkasz?
• Wyjaśnienie nieznanych dzieciom pojęć.

Kto mi powiada, że moja ojczyzna:
Pola, zieloność, okopy,
Chaty i kwiaty, i sioła – niech wyzna,
Że – to jej stopy.

Dziecka – nikt z ramion matki nie odbiera;
Pacholę – do kolan jej sięga;
Syn – piersi dorósł i ramię podpiera:
To – praw mych księga.

Ojczyzna moja nie stąd stawa czołem;
Ja ciałem zza Eufratu,
A duchem sponad Chaosu się wziąłem:
Czynsz płacę światu.

Naród mię żaden nie zbawił ni stworzył;
Wieczność pamiętam przed wiekiem;
Klucz Dawidowy usta mi otworzył,
Rzym nazwał człekiem.

Ojczyzny mojej stopy okrwawione
Włosami otrzeć na piasku
Padam: lecz znam jej i twarz, i koronę
Słońca słońc blasku.

Dziadowie moi nie znali też innej;
Ja nóg jej ręką tykałem;
Sandału rzemień nieraz na nich gminny
Ucałowałem.

Niechże nie uczą mię, gdzie ma ojczyzna,
Bo pola, sioła, okopy
I krew, i ciało, i ta jego blizna
To ślad – lub – stopy.

Konkurs IV Osikowa Dolina – Dalmatyńczyki

Moi kochani!

Przed nami kolejny tydzień wspólnych zajęć. Tym razem przybliżymy sobie termin „muzyka”, opowiemy sobie o instrumentach muzycznych. Poznamy również znaczenie słów: orkiestra, dyrygent, filharmonia, serenada.

Temat tygodnia: Wszystko może być muzyką

1.Poznanie i instrumentacja piosenki pt: „Orkiestra” słowa i muzyka D. K. Jagiełło.

Jeśli nie macie potrzebnych instrumentów możecie zrobić je razem z dziećmi. Bębenek z pustego pudełka i 2 łyżek, talerze z metalowych pokrywek, grzechotki z pustej puszki po coli wypełnionej do połowy ryżem.

Mały jeżyk na bębenku gra
Ram, tam, tam, ram, tam, tam – bębenek
Ram, tam, tam / 2 x
Na grzechotkach grają misie dwa
Szu, szu, szu, szu, szu, szu – grzechotki
Szu, szu, szu, / 2x

Szary zając na talerzach gra – talerze
Bum tara, bum tara, bum tara, / 2x
Młody dzięcioł w drzewo stuka tak – drewienka, kołatki
Stuku puk, stuku puk, stuku puk / 2x
Już orkiestra rytm ten dobrze zna
Ram, tam, tam, ram tam, tam, – wszystkie  instrumenty razem
Ram, tam, tam / 2x
 

Rodzic nawiązując do tekstu, zadaje pytania:
– Co to jest orkiestra?
– O jakich instrumentach jest mowa w piosence?
– Jakie zwierzęta grają w orkiestrze?
– Czy melodia piosenki, którą słyszeliście jest wesoła czy smutna?
– Instrumentacja piosenki w wykonaniu dzieci.

2. ”Muzyka to…” – pogadanka z dzieckiem na temat znaczenia tego słowa.
3. Wyszukiwanie w domu przedmiotów, które wydają jakiś dźwięk. Prezentowanie dźwięków jakie wydają.
4. Słuchanie opowiadania „W krainie muzyki”.

Dawno, dawno temu, a może całkiem niedawno, daleko stąd, a może całkiem blisko w dużym domu, a może całkiem malutkim mieszkała dziewczynka  i chłopiec.
Ona miała na imię Małgosia, a on Jaś. Dzieci mieszkały w zaczarowanej krainie – tak im przynajmniej się wydawało.
W krainie tej wszędzie rozbrzmiewały dźwięki muzyki, po niebie tańczyły kolorowe nutki,
a wszystkie domy były zamykane i otwierane przy pomocy wiolinowych kluczy.
Dorośli w tej krainie całymi dniami grali na instrumentach i śpiewali, a dzieci całymi dniami słuchały muzyki i tańczyły.
Wszyscy byli bardzo szczęśliwi. Pewnego dnia zerwał się bardzo silny wiatr, który porwał wszystkie tańczące nutki. W ciągu kilku minut zrobiło się smutno i cicho. Żaden instrument nie zadźwięczał, nikt nie miał ochoty tańczyć ani śpiewać. Wszyscy chodzili pochmurni, źli i smutni. Małgosia i Jaś długo zastanawiali się, co zrobić, żeby muzyka wróciła do ich zaczarowanej krainy. Chodzili po okolicy szukając nutek, które pomogłyby, wydobyć piękne dźwięki z instrumentów. Nagle Jaś wpadł na pomysł, że  sami mogliby wymyśleć znaki, które pomogą im zagrać na instrumentach.
Wyciągną ołówek i narysował bardzo dziwne znaki. Małgosia długo sprzeczała się z Jasiem, że na tych znakach nikt się nie zna i, że znaki te nigdy nie zastąpią prawdziwych nutek.
Nauczycielka prosi dzieci, by wzięły do rąk instrumenty zgodnie z emblematami wylosowanymi przed zajęciami i  udowodniły Małgosi, że nie miała racji.

5. Analiza opowiadania:

• Dlaczego wszystkim mieszkańcom wydawało się, że mieszkają w „zaczarowanej krainie”?
• Jak możemy nazwać tą krainę?
• Kto z was chciałby mieszkać w tej krainie i dlaczego? – swobodne wypowiedzi.

6. Prezentacja ilustracji z wybranymi instrumentami perkusyjnymi( bębenek, grzechotka, kołatka, tamburyn, talerze). Rozmowa z dzieckiem na temat wyglądu każdego z nich , próba naśladowania odgłosów jakie wydają.
7. Zabawa: „Co to za instrument”?- dziecko zamyka oczy, rodzic prezentuje dźwięk danego instrumentu, a dziecko ma zgadnąć co to za instrument.
8. Słuchanie wiersza „Koncert” T. Fiutowska

W zaroślach nad stawem świerszcze koncert dają.

W malowniczym, pięknym miejscu filharmonię mają.

Stroją struny przy skrzypeczkach, smyki woskiem pociągają.

Świerszcz – dyrygent – znak już daje, koncert zaczynają.

Z lewej strony pierwsze skrzypce, z prawej grają drugie.

Rozbrzmiewają piękne dźwięki serenady długiej.

Nagle wiatr przyfrunął! Już gra ze świerszczami.

Żaby biją brawa żabimi łapkami.

Wielka to przyjemność słuchać tej muzyki,

przyznali to nawet śpiewacy – słowiki.

9. Rozmowa na temat wiersza.

• Wyjaśnienie znaczenia słów: filharmonia, dyrygent, serenada, smyki.
• Kto dawał koncert nad stawem?
• Na jakich instrumentach grały świerszcze?
• Kto dał znak do rozpoczęcia koncertu?
• Czy słuchaczom podobał się koncert?